Achtste week

2 juli 2018 - Bolgatanga, Ghana

Maandag had ik het zwaar. Was nog erg moe van het uitgaan van het weekend. Ik was erg blij toen de dag voorbij was haha. Thuis even met de kids gezeten en daarna weer even over de markt gelopen en een paar fotootjes gemaakt. Nog langs de kleermaakster gegaan en laat van de overige stof een rok maken.
Dinsdag weer veel kinderen behandeld, het was een drukke dag. Ik had ook stroopwafels en dropjes mee naar werk genomen dat was een succes haha. Sommige vonden de dropjes wel lekker, maar een paar ook niet. Vooral de stroopwafels vielen goed in de smaak.
Af en toe verwen ik mezelf door bij de smoothiebar te lunchen met een smoothie en sandwich of een pannenkoek. Voor 1 euro koop je hier een smoothie.
's Middags ging ik weer met Junior op huisbezoek. Het gezin van de jongen die ik behandel is zo lief en gastvrij. Ze geven altijd wat te drinken mee. Junior vertelde dat ik niet geloofde, ik kreeg toen een hele preek van de vader om mij over te halen om te geloven (hij is een pastoor), was wel heel lief bedoeld. Het is alleen wel even wennen om aan te horen, ook met wat ik moet antwoorden is het echt even wennen, zeg vaak maar thank you, maar kwam er achter dat amen ook gebruikelijk is.
Nog even bij Godwin langs gegaan. Een vrouw kwam naar ons toe en vroeg of ik zijn vrouw was, of gewoon een vriendin haha.
Woensdag kreeg ik overdag van een cliënt een zak met bananen, al dat eten dat ik krijg, zo lief. Ik had 's middags ook heel leuk gesproken met een oudere cliënt. Ze adviseerde me om vroeg te trouwen en kinderen te krijgen haha. En ze gaat mij maandag leren om mijn haar in te wikkelen in een doek, ben benieuwd!
Ik was 's middags naar de markt gegaan om redred te halen (gefrituurde plante en bruine bonen). Had even moeite met vinden, maar als je het vraagt wordt je altijd geholpen. Ik kreeg een complimentje van Dan dat ik zo goed at haha. Raakte later in gesprek met hem en heb hem even geholpen met klussen. Hij werkt namelijk in de carpentry shop. Hij vraagt alleen dagelijks wanneer ik kan helpen en heb zo weinig tijd helaas. Moest naar een huisbezoek, had gezegd dat ik half 6 thuis zou zijn maar dat liep uit. De vorige dag zei hij, ik heb op je gewacht, oeps.
Ik kwam Liberty ook nog tegen. Hij wil graag wat met me doen, maar ik weet eigenlijk niet zo goed of ik dat ook wel wil. En heb zo weinig tijd en veel mensen willen met je afspreken, dus dat vind ik wel eens lastig.
Donderdag werd ik 's ochtends opgehaald door Robert, de brother van een client bij wie ik op huisbezoek zou gaan. Robert heeft een eigen NGO waar hij medewerkers van de kerk traint over geloof en ook hoe ze onafhankelijk kunnen zijn. Het huisbezoek was leuk. In Bongo heb je een weg met allemaal bomen die heel mooi in een boog groeien. Het huis lag aan de buitenkant en bij een gebied met allemaal rotsen. We hebben doorgesproken waar de cliënt (ze had een Cva gehad) allemaal tegen aan loopt en ze had wat problemen bij het koken laten zien. Iets wat Robert me achteraf vertelde was dat ze heel verdrietig werd door een opmerking die de moeder maakte. Die begreep niet dat ze bepaalde dingen niet meer kon en minder kracht in de handen had. Lastig die onbegrepenheid. Daarna liet Robert mij zijn trainingcenter en kantoor zien. Daar kreeg ik koffie en olijven, aparte combinatie haha. 's Middags gingen we nog ergens lunchen. Heb super interessante en diepe gesprekken over de cultuur gehad. En over vrouwenongelijkheid, ik vond het mooi dat hij zei dat de vrouwen hier vaak harder werken als de mannen, dat heb ik ook gezien. Vrouwen hebben werk, huishouden en de opvoeding. Veel mannen zie je vaak aan het einde van de dag ergens zitten en kaarten en drinken. We waren het er over eens dat mannen en vrouwen gelijk zijn, alleen dat ze een andere rol hebben. Veel denken er hier niet zo over. We hebben het gehad over de corrupte politiek en politie, het systeem dat hier niet werkt en dat de Westerse wereld Afrika ook moet helpen, door oa eerlijke prijzen te geven. Maar ook over de verschillen in alle West-Afrikaanse landen. Maar was ook fijn om het over 'westerse dingen' te kunnen hebben, zoals verschillende soorten eten etc en over dingen te kunnen hebben met wie ik het met sommige niet over kan hebben, omdat ze die dingen niet kunnen veroorloven, zoals pizza eten, vliegen, reizen etc. Hij wilde naar Amerika gaan, dus je kan ook wel zien dat hij het echt goed heeft. Zijn kinderen en vrouw ontmoet en daarna bracht hij me naar huis.
Ik was laat terug, maar ik wilde de huisbezoeken niet afzeggen dus ben nog bij ze langs gegaan. Zoals gewoonlijk weer hartelijk ontvangen en de moeder van het schoolmeisje gaat me iets leren koken binnenkort, leuk!
Vrijdag was ik sochtends niet helemaal lekker. Ik zou naar het next generation home gaan en met Manuel mee naar meetings gaan. Ik heb 2 uur gewacht, ze gingen eerst bidden sochtends, maar had daardoor even tijd voor mijn blog. Daarna was er een interessante discussie over een of andere roddel haha. We gingen eerst ergens het schoolgeld betalen voor een van de neefjes van Manuel en daarna gingen we naar een Pta meeting (parent teacher association), er waren allemaal ouders en Manuel ging voor een van de kinderen van het next generation home. Het duurde alleen verschrikkelijk lang. Voor mij was het niet zo nuttig, want ik kende de kinderen niet en heb ook niet zo veel met lesgeven te maken. We waren er (gelukkig) pas rond 12 en we zaten er tot 1530. Iets wat wel interessant was dat een kennis van hem langskwam en vertelde hoe het er echt aan toe gaat op de school. Het is een secondary high school alleen voor meiden, ze verblijven ook in de school. De school is alleen te klein. Het is een government dus de overheid betaald de kosten. Er zitten alleen te veel meiden op de school en er is te weinig ruimte. Niet alle meiden hebben een stoel en bureau om te schrijven en ze hebben ook niet allemaal een eigen bed (als ze naar de secondary high school gaan wonen ze op campus). Dat vond ik bizar om te horen. Na de meeting was ik er helemaal klaar mee. Ik had eind middag met Maartje afgesproken. We gingen naar Rock Gardens, een restaurant met een heel mooi uitzicht over de stad en waar het er heel mooi uit zag. Altijd gezellig om weer af te spreken.
Zaterdag heb ik sochtends rustig aan gedaan, wat boodschapjes gedaan en zou ik 's middags met Emmanuel afspreken (een van de fysio studenten). Hij woont tijdelijk bij zijn oom op het terrein van een senior high school voor girls, waar zijn oom leraar is. Imma was met anderen bezig met het geven van een kerkdienst aan een groepje meiden. Was interessant om dit even aan te horen. Ik heb samen met Imma rondgelopen. Was heel gezellig. We zijn bij een gebied bij de rotsen geweest en daar rondgelopen en foto's gemaakt. Ik kan erg fijn met hem praten over dingen. Ik heb hem op lunch getrakteerd bij de smoothiebar en we hebben nog foto's gemaakt bij een meer waar ik dagelijks langs fiets naar het ziekenhuis. We zijn naar zijn huis terug gelopen. Nog bij een collega van zijn vader langs, die nekklachten heeft en hij behandeld. Ik heb daar een pot sheer butter gekregen. Ze hebben me terug bijna helemaal maar huis gebracht. Ook werd mijn fiets de hele dag voor me vastgehouden haha.
Zondag heb ik sochtends rustig aan gedaan. Ik raakte ook weer in gesprek met iemand die aan het fitnessen was bij de lokale fitness school. Het is wel heel vermoeiend dat veel graag willen dat je met een Ghanees trouwt. Albert kwam ook even langs, dat is ook een super enthousiaste man, en die had zoiets van, we regelen wel een Ghanese man voor je haha. 's Middags heb ik wentelteefjes voor de kinderen gebakken. Dat vinden ze heerlijk en ze wilden allemaal graag mee helpen. Dat zorgde wel een beetje voor chaos in de keuken haha.' s Middags had ik met een arts afgesproken die ik onderweg ergens had ontmoet. Hij was een neef van Iddy, dus ik dacht het wel goed zou zitten. Dit was een fout. Hij bleef me maar ook bellen. Ik had zijn oom en oma ontmoet en zijn huis gezien. Hij had alleen hele andere intenties dan ik, hij dacht ik kan haar wel even als mijn vriendin of vrouw regelen, maar mooi niet. Ik voelde me super ongemakkelijk. Hij was ook erg uit de hoogte (toen ik nee dank je tegen de wijn zei, zei hij dat kan niet, je moet het aannemen. Heb het aangenomen en het was hele lekkere wijn, maar vond het heel vervelend dat hij mijn keuze niet respecteerde). Hij luisterde gewoon niet. Toen ik vroeg of ik naar huis gebracht kon worden nam hij me eerst mee ergens wat drinken en bij een vriend van hem langs, een politie agent. Ik was er helemaal klaar mee. En al helemaal toen ik zei dat ik hem niet meer wilde zien, hij me over ging halen om toch contact te houden en toen hij vroeg of hij mijn huis mocht zien, ik zei nee maar hij bleef doorvragen. Was erg teleurgesteld en wel een beetje van slag ervan en mijn vertrouwen in de mensen was ik even kwijt. Ik heb hem geblokt en kon het gelukkig wel met mensen erover hebben.
' s Avonds stond Obert opeens voor mijn neus en vroeg of ik mee kwam om Piqe te ontmoeten. Ik moest alleen naar hem toe en hij kon niet naar mij toe (zijn winkel is 20 'm lopen van het huis). Ik was er aardig klaar mee met mannen en Obert heeft ook de neiging om te zeggen dat ik op moet passen voor andere mannen. Alleen toen ik vroeg of hij zijn hand niet om mijn schouder kon slaan toen zei hij, dat is normaal. Dus ik ging niet met hem mee en met hem ben ik ook even klaar.
Heb het er ook heel fijn met mijn gastmoeder over kunnen hebben. Die zei, alle Ghanese mannen willen hetzelfde, een witte vriendin. Ik weet niet of ik het daar helemaal mee eens ben, maar helaas is dat bij een groot deel wel het geval. Het was iig fijn om haar advies te krijgen.
George haalde me 's avonds op en liet zijn huis/ kamer zien waar hij woonde en heb nog wat samen met hem gedronken. Was een beetje van slag van het hele gebeuren, maar was zo blij dat ik hem als vriend heb en dat hij wel heel respectvol is en naar me luistert.

2 Reacties

  1. Peronne:
    2 juli 2018
    Tja Platonische verhoudingen zijn hier normaler dan daar. Maar je zult later toch kunnen zeggen toen ik jong was moest ik de mannen van me af slaan. Dat kan ook niet iedereen zeggen.
  2. Mariët:
    2 juli 2018
    Haha, Peronne, leuke reactie.