Negende week

Maandag moest ik mijn visum verlening regelen. Ik dacht, dat duurt de hele ochtend dus ik hoef niet naar werk en ben vrij, maar het was verbazingwekkend snel geregeld, of in ieder geval het verzoek en op het terugkrijgen van mijn visum moet ik wachten. Ben daarna toch nog naar werk gegaan. Ik had vorige week afgesproken dat een vrouw mij ging leren om haar haar in te wikkelen. Ik had ook nog gezellig gekletst met een andere client, het is erg fijn om af en toe ook met vrouwen om te gaan. Valrose heeft mij 3 verschillende manieren geleerd om mijn haar in te wikkelen, echt super leuk. Het was grappig, toen ik het om had wilden Prince gelijk op de foto haha. Je merkt dat mensen het leuk vinden als je zoiets omdoet.
Imma vroeg of ik met hem mee ging op huisbezoek en ik kon geen nee zeggen. Het was bij een soort weeshuis, de moeder weefde daar stoffen. We werden gelijk al met een dikke knuffel ontvangen door de moeder. Haar kindje had Cp en was heel stijf en toonde heel weinig reactie. Vond het heel schrijnend om te zien. Vond het wel mooi dat hij een aangepaste stoel had, die was van papier marche gemaakt en daar zat hij best goed in. Ik ontmoette er ook nog een man, Ben, hij is Amerikaans en woont hier al 6 jaar met zijn vrouw! Eens in de zoveel tijd houden ze een avond voor de solmia's die in Bolga zitten.
Dinsdag kwam Wahab langs, hij heeft me wat recepten van het koken gegeven. Ik
Realiseerde me toen ook dat ik meer moet meehelpen met koken om alle recepten te leren. Dat ga ik proberen de komende weken te doen.
Woensdag ging ik mee met een presentatie van de fysios. Op de school op het terrein waar Imma woont gingen ze een presentatie geven over fysiotherapie en goede houding.
De fysios en de studenten zijn ook helemaal fan van mijn camera, we hebben een paar keer ook al een hele fotoshoot op werk gehad haha.
Het regent vrij regelmatig nu ook. In het begin toen ik hier was waren er nauwelijks muggen, maar nu zijn het er echt te veel en 's avonds al helemaal. Ook hoor het ook he veel om me heen en 2 van de kids hebben zelfs malaria gehad.
Donderdag ging ik naar de special needs school. Ik had mijn schema omgedraaid en ga nu op donderdag naar de school en vrijdag naar de fysiotherapie afdeling. Het waaide en regende sochtends dus ik kwam wat later, dat begint te wennen. Tina zei ook toen ik in de wind wilde vertrekken dat ik moest wachten. Vandaag zou eigenlijk een leerdag zijn, maar het regende en het was daardoor te donker in het lokaal dus was het weer een speeldag. Heel typisch haha. Ik had vandaag met een paar van de oudere kids rekensommen geoefend. Vonden ze heel leuk, ik gaf iedere keer sommen op en dan probeerden zin het antwoord te berekenen. En vond het leuk dat ze zo toch nog een beetje aan het leren waren.
Ik raakte met het hoofd van de special needs school aan de praat. Een van de kinderen die op de school zit is haar dochter en dat is ook haar motivatie voor deze school. Ze is ook erg van het stimuleren van de kinderen om zoveel mogelijk zelf te doen. En ze vertelde hoe haar dochter zich ontwikkeld heeft. Ik heb echt respect voor haar.
's Middags zou ik een afspraak met Ayuma en Sadiq hebben. Ik was even blijven hangen door met Dan te kletsen, dus was een beetje laat. Toen ik daar aankwam waren ze er alleen nog niet, en na 20 min nog steeds niet. Heb Ayuma toen gebeld en volgens mij waren ze het allebei vergeten hahaha. Gelukkig kwamen ze vrij snel en kon bespreken hoe het allemaal een beetje ging.
Vrijdag had ik leuke gesprekken met de cliënten vooral de oudere vrouw van het haar wikkelen en met een jongere vrouw is het leuk om te kletsen. Van de jongere vrouw heb ik zelfs een paar slippers gekregen (omdat ik zei dat haar slippers mooi waren), zo lief :).
Ik zou smiddags bij Albert in Navrongo langsgaan. Toen ik hem opbelde vertelde hij dat de begrafenis van de chief bezig was en hij zei dat ik zo snel mogelijk moest komen. Het was een beetje haasten, maar ik was er nog redelijk op tijd. Had wel een beetje kledingstress haha. We hebben eerst nog wat gedronken en ze hebben vlees in Burkina Faso gehaald (schapenvlees), veel mannen hebben echt iets met vlees hier. Je merkt ook dat het een speciaal iets is. Ik vertrouw dat vlees toch niet helemaal merk ik. Albert was samen met zijn vrienden. We zijn eerst naar het officiële gebeuren gegaan. Daar waren toespraken en was er gedans. Het was alleen heel erg druk en we konden het niet zien. Een vriend van Albert probeerde de beveleiliger nog te overtuigen dat ik een journalist/fotograaf was en dat ik in het gedeelte dichtbij kon komen, maar daar trapte ze helaas niet in. Ik stond er ook maar een beetje naast, overvallen door de situatie haha. Daarna zijn we naar het chief Palace gegaan. Hier was het heel druk en waren allemaal war dances bezig uit verschillende wijken/dorpjes. Ze begonnen op een heuvel en renden dan naar beneden. Ze deden ook iets met messen dat ze zich sneden voor het ritueel, gelukkig verwonden ze zich hier niet bij. Ook liepen ze dansend rond. Heel gaaf om allemaal te zien. Na een uur wilde de rest er alweer vandoor helaas. Ik was het nog lang niet zat. Ze vertelden dat de chief enige tijd geleden was overleden, maar dat ze wachten met de begrafenis tot in het regenseizoen, dat had iets te maken dat ze dan mellits konden fijn stampen enzo. Ook wachten ze totdat het groots gevierd kan worden. Heel veel mannen dragen hier smocks, een heel wijd shirt van speciale stof, wat helemaal wijd gaat staan als je draait. En de vrouwen natuurlijk alle kleurrijke jurken. Dat blijft alleen al leuk om te zien. Daarna hebben we nog wat gedronken ergens. Op geven moment was ik het wel erg zat. Door de regen en doordat je ver van elkaar af zit kon ik het ook allemaal niet zo goed verstaan. Het was alleen irritant dat ik afhankelijk van anderen was, wanneer ik naar huis zou gaan. Ik had Jude ook nog even gezien, die kwam nog even langs. En daarna werd ik door iemand naar huis gebracht die ook in Bolga moest zijn.
Zaterdag wilde ik de kids meenemen om te zwemmen en te lunchen met pannenkoeken. Het was alleen niet zulk mooi weer, dus Rahee had het idee om ipv te zwemmen, verse vis te kopen voor iedereen en mij te leren bereiden. Zaterdag langer geslapen, opgeruimd en geholpen met het huishouden en daarna geholpen met het koken. Zo'n verse vis is hier echt luxe eten. Leuk om te leren om zo'n verse vis (talapia) te grillen. Ze hebben hier veel talapia. We waren wat laat en alles kostte veel tijd. Gelukkig kwam een zusje (Sakina) langs met een vriendin en hielpen zij mee met de salade. Patience had drinken gekocht en een fles kinder champagne en we maakten er een feestje van, ook een beetje voor Nampana zijn verjaardag. Ze hadden zelfs nog een fles wijn staan.

Zondag ging ik met de fysio studenten en fysiotherapeuten mee naar Paga. Ik zou om 800 bij Imma zijn, ik was er iets later, want ik weet dat ze hier niet stipt op de tijd zijn haha. Maar ik dacht dat het plan was om om 830 te vertrekken. Uiteindelijk vertrokken we pas om 1000/1030. Ze moesten nog ontbijten en we hebben nog even rondgelopen en foto's gemaakt. Vooral Sadiq en Imma vinden het heel leuk om foto's te maken. Nima nam iedereen mee en zei had een taxi geregeld. Het was proppen, maar uiteindelijk paste het met 7 man in de taxi. Vind het heel grappig om te zien, de fysios en studenten zijn heel erg van het vloggen (filmen en dan praten). Het hele Paga gebeuren met de krokodil en op de foto gaan had ik eigenlijk wel gezien, maar het leukste was de hele fotoshoot die we hadden. We hebben allemaal ook nog even paard gereden, ik vind daar eigenlijk ook niet heel veel aan, maar het was vooral leuk om hun plezier te zien. Ook met filmen en foto's maken. Daarna hebben we nog geitenlever gegeten en wat gedronken. Hierna gingen we naar de grens. Ik had mijn paspoort afgelopen maandag bij de immigratie service afgegeven en had hem helaas nog niet terug (ik bleef die arme Ayuma maar vragen, wanneer het klaar was, want iedere keer gaven ze het idee dat dat snel was maar dat bleek dan toch weer niet te zijn. Mijn visum was alleen al verlopen en ik wilde hem gewoon graag terug). Ik had gelukkig wel een kopietje mee en dat was ook okee. Sadiq had ook uitgelegd dat het een school uitstapje was en dat we alleen even wilden kijken. De immigration service van Burkina Faso maakte er wonder boven wonder ook geen probleem van. Je hebt een tussengedeelte, voor winkels tussen Burkina Faso en Ghana in, niemandsland. We hebben 5 minuten even Burkina Faso ingelopen en vooral foto's gemaakt als bewijs dat we de grens over waren haha. Burkina Faso is Franstalig. Hierna hebben we nog ergens gegeten, het eten was hier alleen niet zo goed (ik vond het prima maar de rest niet). En daarna gingen we terug, weer opgepropt in de taxi.
Toen ik terugkwam was ik even met Dan aan het kletsen. Hij wilde me meenemen om wat plekjes te laten zien. Hij nam me mee naar een plek met allemaal rotsen. een mooie plek. Terug reden we langs een plek waar je hond kan kopen. Ik twijfelde erg, maar dat was vooral of het wel hygiënisch is, maar ben toch wel nieuwschierig en ik weet niet wanneer ik die kans weer krijg, dus ik heb hond gegeten. Het vlees was best wel zoet en smaakte echt heel lekker, dat had ik niet verwacht. Iedereen moest ook erg lachen haha.
's Avonds hoorde ik harde muziek, dus ik ben met de kids even gaan kijken. Daar was een launching party bezig van een muziek label. Allemaal zangers waren aan het zingen en dat ging natuurlijk ook gepaard met veel dansen. Super leuk om te zien. De kids wilde ook om ste beurt op schoot zitten om te kijken haha en vielen omstebeurt in slaap. Heb echt genoten van die spontane avond. Aan het einde gingen nog wat mensen dansen, waaronder Joyce, een sister die ook op de compound woont. Ik moest even moed verzamelen, maar ging uiteindelijk toch even meedansen. Toen stopten ze alleen de muziek en hield de presentator mij vast dat ik moest blijven. Iedereen maakte plaats en ik bleef daar alleen achter. In Frafra werd allemaal gepraat. Ik moest mij nog even in Frafra voorstellen. En daarna kwam een zanger (die vet goed kon dansen) en moest ik samen met hem dansen, 'my husband' haha. Ik was erg overvallen door het hele gebeuren, maar moest erg lachen om hoe het ging. Ik heb nog mijn best gedaan om even te dansen. Ik kwam alleen niet veel verder dan ritmisch op de muziek te bewegen en een enkele dansmove te laten zien. Ik werd ook door iedereen die stond te kijken gefilmd en ben nu famous in de buurt denk ik hahahah. De zussen zeiden ook, you have done well. De volgende dag werd ik er zelfs over aan gesproken haha over mijn dansmomentje.