Zevende week

22 juni 2018 - Bolgatanga, Ghana

Dinsdagmiddag had ik de fysio meegenomen naar de jongen die ik bezoek om hem te laten beoordelen. Fijn om zo hulp te krijgen. We gingen nog langs de oudere dame voor de therapie en daar had ik de naam Hawa (dat is Eva in het Frafra) gekregen. We hadden een beetje haast, omdat Junior de geleende motor op tijd moest terugbrengen (hij leent altijd een motor van vrienden, bijzonder dat ze hier alles zo makkelijk uitlenen). Iets wat ik ook bijzonder vond was dat Junior eerst nog bij iemand langs ging om een cholera injectie te geven. Daar ontmoette ik een man die bij het pompstation werkt. Hij vertelde dat hij 100 dollar per maand verdiende (daarvoor werkt hij 7 dagen per week), echt niet veel, maar vond het bijzonder om te horen hoe positief hij in het leven stond. Dat soort momenten zetten me echt aan het denken en laten zien hoe oneerlijk het verschil is.
Woensdag had ik een huisbezoek maar had er totaal even geen zin in, als ik er ben is het toch wel leuk. Iets wat hier gebruikelijk is, is dat als mensen je aandacht willen ze een tsss geluidje maken. Voelt een beetje gek, maar begint te wennen haha. Als ik langs Godwin, de man die toen geregeld had dat mijn fiets gemaakt kon worden, zeg ik altijd even gedag en maak ik vaak ook een praatje. Hij is zo lief, hij geeft me altijd water en begroet me zo hartelijk. Heb nooit hele diepe gesprekken, maar vind het leuk om vaak even kort langs te gaan en ze te begroeten. Ik wilde ook een keer wc papier in de winkel naast hem kopen, ik had alleen groot geld en ze hadden geen wisselgeld. Toen wilde hij het gratis meegeven, dat is niet nodig, ik heb later het geld gebracht.
Toen ik een boodschapje in de buurt wilde doen, kwam ik Obert en rastaman tegen. Rastaman heeft een zaak waar hij electronica, en vooral auto's repareert. Ben een tijd bij ze blijven hangen om met ze te kletsen. Ik zat op de bestuurder stoel en moest af en toe het gaspedaal indrukken en rastaman was bezig met iets te repareren in de auto. Moest wel een beetje wennen aan hoe spiritueel ze zijn haha, maar met sommige dingen ben ik het wel eens! Iets wat ik eigenlijk ook wel grappig vond was dat Obert zei, je moet niet zoveel met anderen mannen omgaan, blijkbaar zag hij me wel eens voorbij komen, ik was op dat moment een beetje geïrriteerd over die opmerking haha, maar pech voor hem want ik ga hier nou eenmaal vooral met mannen om. Ik was hem vorige week ook een keer tegengekomen, ik was weer eens verdwaald en hij leidde me naar de moskee waar ik met Junior had afgesproken. Hij hield toen mijn fiets vast en sloeg een arm om me heen. Ik zei er wat van dat ik het niet helemaal prettig vond, toen zei hij dat het normaal was haha. Ik moest er vooral eigenlijk heel erg om lachen en heb het naar zo gelaten. Hij waarschuwde me ook voor andere mannen, maar dat kan ik zelf prima beoordelen wie ik wel vertrouw en wie niet.
's Avonds heb ik gezellig met de kids gekletst, ik eet bijna altijd tegelijk met ze, en dat is gezellig ook. Ze vroegen of ik een paard vanuit Nederland kan meenemen, ze hadden ooit bij Paga op een paard gezeten en willen er nu graag ook een haha. Ik voel me ook al helemaal thuis in het gastgezin. Ze zijn heel lief, ik vind de gesprekken met Rahee en Ben heel fijn en de tijd met de kids. Ik waardoor ook heel erg de luxes die ik daar heb en die veel gezinnen hier niet hebben. Mijn gastmoeder heeft een wasmachine en wast mijn kleding. Dat scheelt een paar uur per week werk. Ik help mijn gastmoeder met het ophangen. Mijn eigen badkamertje waardeer ik heel erg, het kunnen plassen in een doucheputje ipv buiten, een gat in de grond met een hokje eromheen, ipv buiten in de openlucht moeten waardeer ik misschien nog het meest, andere gastgezinnen hebben dat namelijk niet allemaal.

Donderdag had ik een hele gezellige middag met de fysiotherapiestudenten. Een leuk gesprek gehad met Daniel en veel gelachen. Ik heb hen nog wat Nederlands geleerd en zij mij nog wat gebarentaal, dat hebben ze namelijk op de opleiding geleerd. Ik ben nog langer gebleven, omdat Prince over assessments (testjes) vertelde.
Daarna gehaast en nog met Junior op huisbezoeken geweest.
Vrijdag was salar, het suikerfeest en een vrije dag. Ik mocht met mijn gastmoeder mee naar een dorpje naar familie. De kinderen en Zakina (een nichtje) waren daar gister al naar toe gegaan.
's Ochtends kwam Richard nog langs, een vriend van een van de vorige vrijwilligers. Leuk om hem even gezien te hebben. Hij gaat ook naar Nederland toe. Hij had me ook uitgenodigd om mij wat plekken te laten zien en mee uit te gaan.
Ik ging met mijn gastmoeder samen op de scooter naar het dorpje, het was een hele rit en een vrij hobbelige weg, maar een mooie route en super leuk om allemaal te zien. Het was een compound van klei. De vader van Sakina heeft 4 vrouwen. Sakina en Habiba zijn ook zussen, het duurde even voordat ik daar achterkwam haha. We hebben daar gezeten. Er waren heel veel kinderen, dus ik heb daar een beetje bij gezeten en een beetje foto's van ze gemaakt. Ze waren in een giga pan voor iedereen aan het koken. Na het eten nam Sakina mij mee naar de grens met Burkina Faso. We reden er zo makkelijk over, dat ik dacht dat dat geen probleem was. De markt daar gezien, ze wilde op bezoek bij een vriend, maar die was er niet. Terug naar Ghana deed de immigration service bij Burkina Faso niet moeilijk, het was een vriend van haar, ze vroegen of ik een paspoort had en ik zei ja thuis en we konden door. Bij de immigration service van Ghana was het meer een probleem. Ze hadden ons heen niet langs zien komen. En ik had geen paspoort bij me en daar deden ze moeilijk over (wat ook terrecht is). Ik had namelijk ook niet verwacht dat we even de grens over zouden gaan. Sakina ging met iemand het verhaal bij de Burkina Faso immigration service na checken en ik bleef een beetje met de mensen daar kletsen. Uiteindelijk mochten we door. Bij de Burkina Faso immigration zeiden ze dat ze ons gezien hadden. Bij de Ghana immigration service zei hij dat ik geluk had dat ik een vrouw was. Maar Sakina zei dat ze de baas kende, dus dat ze hem anders had opgebeld. Uiteindelijk nog mijn nummer gegeven (Sakina gaf hem eigenlijk en zei, je hebt er nu een vriend bij) en toen mochten we door. Zo gaat dat in Ghana haha. Later vertelde Sakina dat hij haar gebeld had en vroeg wanneer we weer langs kwamen haha. Op de terugweg waren we met zijn 3'en op de scooter, mijn gastmoeder, Junior in de draagzak en ik achterop.
's Avonds had ik met Maartje afgesproken, ze was daar met een vriend en ik sloot aan. Het was bij een populaire lokale drinking spot. Het was super druk, door de salar. De muziek stond zo hard dat ik die vriend nauwelijks kon verstaan. Richard kwam ook nog even langs. Hetgene wat mij het meest verbaasde was dat op geven moment iedereen als een idioot wegrende en op scooters sprong en weg racete. Bleek dat er militairen aankwamen. Ik vond ze ook wel een beetje beangstigend en ik zag er een zelfs op een kandoe (tuktuk) slaan. Ik hoorde dat ze ook wel eens met jongeren op de vuist gaan. Het was bizar en een beetje beangstigend om het hele tafereel te zien. Achteraf hoorde ik dat er in de stad ook veel overlast is van dronken mensen. Ik werd door een vriend van de vriend van Martin naar huis gebracht. Iets wat wel vervelend blijft is dat als ik later thuis kom, Ben of Rahee wakker moet maken, zodat ze de deur vanuit binnenuit voor me open kunnen maken.
Zaterdag zou ik met Titus naar Bongo gaan. Had hem alleen een beetje laat gebeld, maar we zouden tussen 1400 en 1500 afspreken, hij zou me ergens op komen halen. Om 1500 belde ik hem maar en toen bleek het te regen in Bongo en met regen gaat het natuurlijk niet door. We zouden een uur later afspreken, maar toen regende het nog steeds dus ging het niet door. Was zo gefrustreerd van het wachten. Ben wel nog even bij Godwin langs gegaan heb daar even gezeten 's gekletst. Hij heeft mij zijn huis laten zien. Ik was alleen erg moe dus heb nog even geslapen. Wilde savonds graag een keer uitgaan. Had alleen een klein beetje een dubbele afspraak gemaakt. Gelukkig kon Richard niet en kon ik met George mee (hij had namelijk ook al zijn broers ingelicht dat ik mee zou komen). We gingen uit op de scooter. George had 2 broers mee. Eerst rondgereden en opzoek gegaan naar een plek. Uiteindelijk eerst ergens wat gedronken en popcorn gegeten en daarna gingen we naar een club. Er waren volgens mij geen toiletten, dus ik moest een stukje verderop ergens in het gras plassen haha. Er werd eerst flink onderhandeld over de prijs om binnen te komen. Duurde een tijd, maar het was uiteindelijk gelukt. De club was een hele beleving haha. De muziek is erg up tempo en veel mensen zijn aan het dansen. Het meest verbaasde me hoe goed de mannen kunnen dansen hier. Ze dansen super enthousiast en kunnen ook alles schudden haha. Iets wat me ook verbaasde was dat alle vrouwen echt super korte dingen aan hadden (op straat dragen ze broeken tot net boven de knie, maar hier droegen ze echt mini shorts, dat was ik even niet meer gewend). Ook dansen mannen en vrouwen hier vrij intiem met elkaar. In het begin voelde ik me vrij ongemakkelijk, maar moest even wennen. Ze waren ook heel beschermend, in het begin werd ik daar een beetke geïrriteerd van, maar eigenlijk is het ook heel lief dat ze zo goed voor je zorgen. Heb wel een leuke avond gehad en voelde me later helemaal op mijn gemak, alleen het dansen deed ik wel op mijn eigen manier haha.
Zondag heb ik uitgeslapen tot 11 uur, rustig aangedaan, met de kids gespeeld, had namelijk een bal gekocht. Een grote en een kleine voor Junior. Dat is namelijk echt nodig, want als er maar 1 bal is, laat Junior de kids niet met de bal spelen of gaat heel hard huilen haha, hij is goed in zijn zin doordrijven haha. 's Middags heb ik nog er gedronken samen met Victor bij een drinking spot. Was gezellig om hem weer te zien. Hij ging daarna natuurlijk weer vlees halen, maar nadat ik gezien hoe dat eruit zag en nadat ik van Waap (een local) hoorde dat hij dat vlees niet eet en vertrouwt durf ik het niet meer te eten. Het was super lief, ik kreeg samen met Victor nog wat vis te eten, Rahee had namelijk voor de vader van Ben talapia bereid. Dat is denk ik wel mijn lievelingseten hier, talapia met banku, tomatenstew en shittel. Daarna had ik met Maartje afgesproken om samen te eten, dus ging ik gewoon door met eten haha. Super gezellig en lekker pizza gegeten (dit keer was hij wel heel lekker).

Iets wat ook heel typisch voor hier is is dat alle vrouwen allerlei soorten ingevlochten haar hebben, daarvoor zitten ze een paar uur bij de kapper. Sommige vrouwen hebben rasta's, maar veel vrouwen hebben ook nep haar ingevlochten. De kinderen op de government school hebben allemaal kort haar, omdat dat verplicht is.

Iets wat me ook al een paar keer is overkomen is dat iemand die ik op straat tegenkom mij heel enthousiast begroet en dat ik ze dan niet herken haha, oeps!

Iets waar ik ook steeds meer aan gewend raakt is aan het Frafra en dat het okee is als ik niet altijd alles versta.
De mensen zijn hier ook zo lief. Ik krijg zo vaak drinken of eten aangereikt, mensen vragen nauwelijks om geld waarvoor gewaarschuwd werd. Voel me juist schuldig dat ik zoveel krijg. Iets wat ook heel lief is, als ik water (een grote zak met kleine water sachets) ga halen dan brengt degene het tot mijn deur (is 20 meter verder).
Iets wat ook typisch van hier is, is dat telefoontjes voor alles gaan. Als je in een gesprek zit, zijn wij gewend als het niet belangrijk is om niet op te nemen, maar het is me al zo vaak overkomen dat midden in een gesprek iemand gebeld wordt en diegene ook gewoon opneemt. En vaak is het helemaal niet zo belangrijk, vooral om te checken hoe het met diegene gaat. Raak hier steeds meer aan gewend en bel mensen vaker. Heel veel mensen hebben hier wel 2 simcards, van 2 verschillende providers. Heb zo vaak dat ik een nummer van ze heb en dan bellen ze opeens met de andere. Heb een paar keer dan hun naam moeten vragen dat ik het dan niet herkende, oeps haha.

2 Reacties

  1. Marianne:
    22 juni 2018
    Wat ontzettend leuk weer om te lezen Anne! Welk paard zou je voor ze meenemen? xx
  2. Hareld van der Perk:
    3 juli 2018
    Wow, spannend bij de grens zonder paspoort. Is gelukkig goed gekomen. Fijn dat de mensen zo leuk en ook goed van vertrouwen zijn