Laatste weken

18 augustus 2018 - Ghana, Ghana

Maandag hadden we een rustdag, zodat ik hopelijk snel weer beter kon worden. Begin middag zijn we meegegaan met de broer van Rahee, hij had voor een begrafenis allemaal broden gebakken. We hebben geholpen met pakketjes maken en alles te verdelen. Daarna zijn we Takoradi in gegaan. Hij heeft ons rondgeleid en we hebben de zee gezien. 's Avonds hadden ze fufu voor ons gemaakt (ik ben daar eigenlijk niet zo' n fan van) en hebben we met zijn allen jani kisirani gekeken, een Indiase serie die giga populair hier is. Ali is getrouwd en heeft drie kinderen (Zenap, Babba en Habiba) en er wonen gedurende de vakantie nog 2 zusjes, die ook meehelpen in het huishouden. We slapen met zijn 5en op een kamer, maar dat vind ik eigenlijk wel gezellig. 
Dinsdag gingen we op tijd weg om naar Nuzelezu te gaan. Nuzelezu is een dorpje op palen. Je gaat hier met een boottochtje naar toe. Het dorpje is op palen en is op de oever van de rivier gebouwd. We hebben hier een rondleiding gekregen. Het was heel bijzonder om te zien. Er is een nederzetting in de buurt waar ze farmen. Voor de rest is het een heel simpel leven. Ze hebben een speedboot waarmee ze door donaties van touristen naar het dorpje snel kunnen varen als dat nodig is. 
We hebben in het dorpje geluncht, het was alleen echt niet lekker het eten hier. We waren op tijd klaar in Nuzelezu en probeerden richting cape three points te komen. Alleen veel taxi drivers kenden het niet. We reizen met trotrots of gedeelde taxis samen. Een vrij dikke vrouw ging voorin zitten in een gedeelde taxi en nam haar dochter op schoot. Haar dochter zat alleen dubbel gevouwen. Ik en Rahee zaten achter en naast mij was er een plekje vrij, dus ik zei, waarom komt ze niet achterin zitten, daar is plek en dan zitten jullie wat comfortabeler. Alleen toen de vrouw uitgestapt was zei de taxi driver dat we voor haar dochter moesten betalen. De vrouw nam haar op schoot omdat ze maar geld voor een stoel hadden. De taxi driver en de vrouw waren in de lokale taal aan het praten en hadden samen besloten dat ik dan maar voor haar dochter moest betalen. Was verbaasd door het hele gebeuren maar we konden er goed om lachen hoe ze ons bedonderd hebben hahah. Ik twijfelde of we wel naar cape three point moesten gaan, maar mijn gastmoeder zei, 'travel and see' dus we gingen het gewoon proberen.Vanaf een dorpje namen we een trotro, de weg was alleen super hobbelig en er kwam maar geen eind aan. Toen de trotro niet meer verder kon, omdat de weg te slecht was (het was oa al donker geworden) moesten we een motortaxi nemen naar het guesthouse, omdat de weg alleen toegankelijk was voor motors en 4wheeldrive. Het was wel een avontuur zo in het donker achterop op op de motor over een mega hobbelige weg, door de jungle. Mijn gastmoeder had erg spijt dat we gegaan waren haha, maar ik heb echt genoten van die weg. Bij het guesthouse was het opeens heel druk (op de vorige locaties waren we de enige), maar ze hadden gelukkig nog wel een plekje voor ons. Ze hadden nog plek op de dorm. Het guesthouse was een ecologisch verblijf. Voor plassen was er een apart toilet en voor je grote behoefte hadden ze van bamboe een toiletgebouw op palen gemaakt. De doucheplaats om je met bucket shower te wassen, was in de open lucht, ze hadden om het doucheplaatsje een schuttinkje heen gebouwd. Het was allemaal een beetje ecologisch en hippie achtig. Mijn gastmoeder vond het helemaal niks en moest hard lachen om wat voor dingen wij solmia's leuk vinden.  Ik vond het zo grappig om te zien wat zij ervan vond. Eten moest je van te voren bestellen, maar ze hadden nog een broodje voor ons klaar gemaakt. En 's avonds hadden we genoten van Ghanese muziek met een drankje. 
Woensdagochtend zagen we alles in het licht en zagen we hoe dicht we bij de zee zaten. Mijn gastmoeder had last van het geluid van de golven, maar ik sliep er gewoon doorheen. We zijn eerst naar het strand geweest, hier wat rondgelopen en foto's gemaakt. Daarna ontbeten, ik met een pannenkoek en mijn gastmoeder met rijst en saus, ze eet graag een stevig ontbijt zoals veel mensen hier. Hierna moesten we wachten op een gids uit het dorpje, die ons mee zou nemen naar Cape three Point. Het was een wandeling over het strand, een stukje door de jungle en door het dorpje en toen kwamen we bij het light house aan. Deze wordt nog steeds gebruikt. Cape three points is het zuidelijkste puntje van Ghana. We hebben het lighthouse beklommen. Het was een mega steile trap omhoog. En boven genoten van een super mooi uitzicht. Het was toch wel echt de moeite waard Cape three points. We gingen terug met de motor taxi. Mijn gastmoeder doet de onderhandelingen, meestal in Twi, de lokale taal. Dat is altijd wel heel fijn. Alleen als ze een solmia zien, gooien ze meestal de prijs omhoog haha. De terugweg op de motor was helemaal genieten om het in het licht te zien.  
In Takoradi werden we door de broer opgehaald. We hebben gewacht op zijn werk (hij is manager van een tank station), ik raak eraan gewend om op mensen hun werk te moeten wachten omdat ze wat moeten regelen haha. Hierna gingen we de meiden ophalen die bij de kapper waren en moesten ze nog boodschappen doen. 
Het was zo schattig, Zenap, het kleine meisje van 4 had gezegd, I have missed you Obruni. 
Donderdag was het dan 9 augustus, mijn verjaardag. Het was gek om zo jarig te zijn en niet met Kat samen te zijn. Iedereen was druk die ochtend en ik zei later terloops dat ik vandaag jarig was. Ze hadden alleen zoiets van oh als we dat geweten hadden, hadden we het een beetje gevierd. Heel lief! Ze hebben hier ook de gewoonte dat ze meel of poeder over iemand heen gooien. Omdat we bijna weg zouden gaan en ik al gedoucht had, bleef het me gespaad haha. We gingen dor naar Winneba. De reis duurde (zoals gewoonlijk) langer als normaal. We verbleven bij Habiba. Habiba komt ook regelmatig naar Bolga als haar baas daar moet zijn voor werk, dus het was heel fijn dat ik haar al kende. 
Vrijdag stonden we op tijd om, omdat we mee konden rijden met de baas van Habiba naar de universiteit (dat ligt op de route naar Cape Coast). 

Zaterdag gingen we van Winneba naar Tema. Habiba kende iemand met wie we mee konden reizen. Habiba had zelf een bruiloft in Accra. Omdat het zaterdag was, was het verkeer nog drukker als normaal en stonden we de helft van de weg in de file. We konden bij een zus van Ben (mijn gastvader) blijven slapen. Zij woonde in een stad naast Accra, in Tema. 
Zondag hebben we sochtends rustig aan gedaan en zijn we smiddags naar het strand geweest. Rahee en Patience hadden jollof gemaakt met kip en we hadden voor bij het strand vleesspiesjes (kebab van geitenvlees en worstjes) besteld. Ik kon helaas niet zwemmen, het was heel rotsachtig en er was veel stroming, maar we hebben lekker aan het strand gegeten. De kids hebben ook genoten van het zijn aan het strand. 
Maandag zouden we Accra in gaan. Het regende 's ochtends alleen dus hebben we een tijdje gewacht en nog een beetje geslapen. Mijn gastmoeder had geregeld dat een neef die daar op de compound woonde ons rond ging leiden in Accra. Helaas werd ik wagenziek tijdens de trotro rit (ik was al niet helemaal lekker, waarschijnlijk had ik last van het vlees wat we gister gegeten  hadden) en hoe schokkerig ze reden hielp ook niet echt mee. Ik heb wel genoten van het rondlopen in de stad. Het was echt super fijn dat de neef Francis, ons rondleidde. Accra (het centrum) is namelijk een grote chaos. Ik heb nog wat souveniertje gekocht en Rahee heeft wat voor de kinderen gewinkeld (hier in Accra is meer te vinden en is kleding goedkoper). De tijd ging te snel voorbij en toen moesten we helaas weer terug (met het drukke verkeer doe je er al gauw 2 uur over). 
Iets wat ik vaak lastig blijf vinden is met geld... 
Dinsdagochtend was ik vooral bezig met inpakken en gingen we smiddags naar Victoria. Nog de laatste boodschapjes gedaan (mijn gastmoeder kent me ook al langer dan vandaag, ik twijfels soms te veel en wil dan achteraf nog wat halen haha). Ik kreeg ook nog even stress wanr het online inchecken lukte niet en de airline was niet te bereiken. 's Avonds nog een laatste keer banku met okkro soep gegeten en daarna heb ik de hele avond mensen gebeld. Vond het bijzonder om alle lieve reacties te horen dat ze mij gaan missen. Ik ga iedereen ook erg missen! 
Woensdag stonden we om 00:30 op, omdat ze taxi om 1:30 zou komen om ons naar het vliegveld te brengen. Het inchecken verliep allemaal voorspoedig. Ik heb samen met mijn gastmoeder nog een tijd gewacht op de airport. En toen kwam het moment dat we afscheid moesten nemen. Ik vond dit erg lastig.
De reis verliep voorspoedig. Tijdens de vlucht moest ik nog erg laten bezinken wat ik allemaal meegemaakt heb! 

1 Reactie

  1. Marianne Lodewijks:
    21 augustus 2018
    Dank je wel Anne voor de boeiende verhalen de laatste weken. Ik keek er echt naar uit. Wat heb je veel meegemaakt! Marianne.