Dertiende week

Deze week had ik geen werk op de fysiotherapie afdeling en de special needs school, zodat ik tijd had om nog de dingen te doen die ik wil doen en mensen te zien.
Dat was wel even wennen in het begin, maar de tijd vloog zoals gewoonlijk weer voorbij. Ik ben naar het next generation home gegaan om tijd met de kinderen te besteden. In het begin moest ik heel erg wennen en was ik overweldigd door alle kinderen. Nu heb ik het er naar mijn zin en kan ik er beter mee overweg. Ik heb weer memory gespeeld en veel gekletst. En heb gewacht totdat ik mee naar de farm kon, ik wilde hier graag nog een keer foto's maken. Felix, degene die de farm houdt had schapen gekocht. Deze liepen los over het terrein. Het was vermakelijk om de kids de schapen op te zien jagen. De schapen werden aan de poten vast gebonden en in een motorking (motor met laadbak) gepropt. Diervriendelijk was het niet. Hierna ging ik nog mee naar de farm. We moesten haasten om er voor zonsondergang te zijn. We gingen bij lokale communities in de buurt langs, omdat ik hier graag nog foto's wilde maken. In het begin was het hier heel erg droog, maar nu in het regenseizoen was het heel groen overal.
Dinsdag ging ik bij Anset langs. De vader gaf me alleen een hele preek over geloof. Hij bedoelt het allerbeste en het zijn hele lieve mensen, maar na een uur is het toch wel vermoeiend en ben ik er wel klaar mee. Nog geluncht bij de smoothiebar en smiddags zou ik met flora ergens naar toe gaan. Het regende alleen en was al laat, dus we hebben ergens wat gedronken.
Woensdag regende het en heb ik gechilld met de kids. We hebben muziek geluisterd, gedanst en gekleurd. De kinderen maken her verblijf ook zo leuk bij het gastgezin. Als ik muziek aanzet via mijn muziekbox moet en zal Junior hem vasthouden. Hij maakt dan ook wat danspasjes, met zijn 2 jaar kan je al zien dat het gevoel van ritme erin zit, zoals bij de meeste Ghanezen. 's Middags ging ik bij Wahab langs voor reisadvies. Ik heb zijn vrouw ontmoet (een Zwitserse die hij hier in Ghana heeft ontmoet) en bleef ik bij ze eten.
Donderdag was our day, de laatste schooldag. Dat wordt hier uitgebreid gevierd, kinderen krijgen speciaal eten en gaan netjes gekleed naar school waar natuurlijk ook gedanst wordt. Mijn gastmoeder was om 4:00 opgestaan om fried rice en kip en salade te bereiden voor de kids. Ik had eigenlijk een meeting met Ayuma, maar hij kwam heel laat pas opdagen. Hij had eigenlijk geen tijd, maar wilde geen nee zeggen (hij bleef vervolgens wel een uur hangen om over andere dingen te kletsen). Hierna hielp ik mijn gastmoeder en haar collega's met koken. Ze gingen koken voor alle leerkrachten om het samen af te sluiten. Guinea fowl, jollof en stew. Ik mocht savonds ook mee met het eten. Hierna nog met Victor wat samen gedronken.
Vrijdag wilde ik nog wat boodschappen doen en bedacht ik last minute dat ik vandaag naar sirigu wilde om Bright op te zoeken. Ik ging samen met Emmanuel. Ik vergiste me een beetje in hoe lang het was er naar toe. Het was erg gezellig. We hebben rondgelopen, een heuvel beklommen en de pottery art bezocht (sirigu staat bekend om de lokale potten en schilderingen die ze maken). 's Avonds moesten we helaas haasten om een taxi te nemen (anders kwamen we niet meer terug).
Zaterdag ging ik samen met Junior op huisbezoek bij Anset. Ook hier kreeg ik weer een cadeautje, een Ghanees jurkje.' s Middags ben ik wat met Sakina gaan drinken en' s Avonds met de kids gechilld en even bij George langs geweest.
Zondag nam ik alvast afscheid van het schoolmeisje en de familie. Ik ging daarna bij de vader van Gabriel langs en die gaf mij 2! Levende Guinea fowls (een van de speciaalste cadeaus hier die je iemand kan geven). Was heel erg overrompeld erdoor en voelde me in het begin wel schuldig, maar Patience zei ook, het is een teken van waardering en dat zei hij ook. Was heel bijzonder. Grijnzend ging ik op de fiets naar huis met 2 levende Guinea fowls in mijn mandje. 's Middags nam ik samen met Lizzy een kijkje bij het dansfeest van de een bruiloft. En daarna kreeg ik van Sakina motor rijles (eigenlijk op de scooter). Eerst op een parkeerplaats en later door de stad en langs allemaal boerderijen. We gingen op bezoek bij twee vriendinnen van Sakina. Ik kon hier ook een baby vasthouden zonder dat ik die heel hard aan het huilen maakte haha.
Het einde van mijn verblijf hier in Bolga komt veel ste dicht bij, wat ga ik iedereen hier missen!