Tiende week

11 juli 2018 - Bolgatanga, Ghana

De tijd gaat veel ste snel voorbij. Ik wil nog zoveel doen en ik heb hier nog maar een maand in Bolga.
Maandag was een feestdag. Ik moest even bijkomen van het dansavontuur van gister. Ik zou misschien met Titus naar Bongo gaan, alleen ging het natuurlijk niet door want dit keer was zijn motor kapot. Ik heb eigenlijk vooral rustig aangedaan. En eind middag heeft mijn moeder me leren koken, rice balls met groundnut soup. Super leuk om een nieuw gerecht erbij te leren. 's Avonds had ik nog met George afgesproken. We hebben rondgelopen. Emmanuel zijn broer verkoopt manden, tassen en djembes etc. Ik wilde hier graag een keer langsgaan. Zijn winkel was gesloten, maar we hebben nog even met Emmanuel gepraat en zijn kantoor gezien. Het is wel een beetje vermoeiend dat Emmanuel graag andere solmias wil leren kennen (volgens mij wil hij gewoon een witte vriendin). 
Woensdag heb ik gezellig gekletst met de cliënten. Ik heb een oudere vrouw en een jongere vrouw met wie ik het heel goed kan vinden en met wie ik gezellig kan kletsen.
Iets wat ze op werk zeggen als je eerder wil weggaan, are you leaving like that? Het voelt altijd een beetje als een bezwaar haha.
Een broer van George, Emmanuel verkoopt manden, tassen en ook djembes. George nam mij daarmee naar toe. Ze hadden djembes en ik wilde heel graag leren spelen haha. Ze hebben eerst wat laten horen, maar later mocht ik het spelen ook zelf proberen. Het was even wennen en was in het begin nog vaak in de war, of dan speelde ik een heel raar ritme, maar door Immanuel na te doen kon ik opgeven moment toch wel wat spelen. We zaten voor de winkel dus we trokken ook heel wat bekijks haha. Prince een van de fysios kwam ook nog toevallig langs, hij keek gek op toen hij mij zag haha.
Iets wat mij erg verbaasd is het educatie systeem hier. Jonge kinderen moeten al best moeilijke dingen kennen. Ik help Bes (van 9 jaar) af en toe met zijn huiswerk. Hij moest dingen over geloof kennen die wij pas op de middelbare school krijgen. Hetzelfde is met het vak civilization. Ve kinderen kunnen helemaal niet goed lezen, Bes heeft er ook nog steeds wat moeite mee. Ik hoorde dat er zelf op secondary high school kinderen zijn die niet kunnen lezen, bizar.
Donderdag ging ik weer naar de special needs school. Ik heb deze week eindelijk het lesgeven gezien! Het was leuk om te zien hoe interactief het was en hoe ze het deden. Iemand had koekjes en drankjes gedoneers. We hadden ook een hele fotoshoot met haar haha. Na de eerste pauze (rond 1015) gaven ze alleen geen les meer en gingen de kinderen spelen. Was hier wel even verbaasd over (school duurt max tot 1300 Incl lunchpauze). Toen ik overgestapt was van de vrijdag naar de donderdag zei ook een van de leraren, is dat om de jollof. Op vrijdag aten ze iets met mais, wat ik niet zo lekker vond, probeerde er onder uit te komen of kleine beetjes te nemen, hij had door dat ik jollof lekkerder vind haha. In de jollof zitten vaak alleen wel kleine steentjes (van de lokale Ghanese rijst), dat is ook wat minder Een leraar was laatst ook aan het slapen tijdens het wachten toen de kids aan het spelen waren haha, dat kan hier allemaal. 's Middags regende het even keihard (ik zag een foto en alles stond onder). Ik ging daarom niet naar de huisbezoeken, maar hielp mijn gastmoeder met koken. Bank en okro soup kan ik nu ook maken!
Een vriendin van gastmoeder kwam ook langs en bleef slapen. Mijn gastvader had die avond ook vertelt over de carpentry shop, hoe hij een NGO een voorstel heeft gedaan en hoe hij dat allemaal geregeld heeft. Nu wordt hij los door mensen gesponsord uit Nederland. Zij ondersteunen het project van de carpentry shop, om kinderen op te leiden tot timmerman. Dat zijn kinderen van tussen de 12 en 17, sommige kinderen voelen eerder uit van school, maar hebben op deze manier nog wel een toekomst. Op secondary high school is er ook maar een niveau, wat het lastig maakt. En er is hier den groot probleem met de werkeloosheid, te weinig banen. Het blijft heel interessant om zijn ideeën erover te horen en wat volgens hem de problemen zijn die er in Afrika zijn.
Vrijdag had ik een hele grappige discussie op werk. Het is gezellig met de fysio studenten en de leuke cliënten. Daniel en Ester, 2 fysio studenten wilden me overhalen om met Prince, een van de fysiotherapeuten te trouwen. Ze vroegen irritant door en het was een hele grappige discussie waar ik hard om moest lachen. Hier is dat ook iets wat mensen makkelijk zeggen, wil je met me trouwen, maar ook dat is mijn wife of husband, terwijl diegene dat niet is. 's Avonds heb ik ook op de kinderen gepast, was fijn om wat terug te kunnen doen.
Zaterdag was Lizzy niet lekker en zei ik dat ze zich voor malaria moest laten testen. Ik ging mee naar het ziekenhuis maar het duurde echt ontiegelijk lang (ik heb daar 3 uur gewacht en Lizzy wel 4 of 5 uur) . Ik ging eerder terug, want mijn gastmoeder zou mij leren koken, namelijk het gerecht Tobani (een deeg van Beansflour en beans leafs). Het kostte heel veel tijd om het te maken. We moesten de bladeren plukken, stampen, het deeg maken en in bladeren rollen. Maar heel leuk om zoiets te leren maken. Ik merk dat ik ook steeds meer begin te wennen als ze om me heen Frafra praten en ik er niks van kan verstaan. 's Avonds nog met Victor wat gedronken. We gingen (helaas) naar een plek waar ze voetbal keken. Vond er niet zo heel veel aan, maar het was beter dan het worstelen wat daarna kwam. Dat vind ik echt de meest afschuwelijke sport om te zien haha
Zondag had ik de fysio studenten en wat fysios uitgenodigd voor een pannenkoeken party. Het regende 's Ochtends dus het liep allemaal een beetje uit, maar ik was alvast begonnen met bakken voor de kids en later kwamen Emmanuel en David meehelpen. Super leuk. We hebben 2 kg bloem, 4 L melk en 16 eieren aan pannenkoeken gemaakt, een stuk of 50 haha. Vooral met Nutella viel goed in de smaak. Ik zou voor de fysio's bakken, maar ook voor de hele familie. Ik had Zakina nog uitgenodigd, Ayuma kwam langs en een aantal nichtjes kwamen opeens nog langs. Gelukkig kon ik iedereen geven. In de keuken hadden we met de fysio studenten nog een hele fotoshoot haha. Een fysiotherapeut kwam ook nog later. We hadden muziek op, ik had drinken gekocht en we hebben pannenkoeken gegeten we hebben nog even gedanst en het was heel gezellig. Echt super lief van mijn gastmoeder dat ze mochten komen. 's Avonds kwam Victor nog even langs. We aten van een bord (hij vroeg, am I invited, of hij mee kon eten), dat delen en gastvrij blijf ik heel mooi hier vinden.
Iets wat ook bijzonder hier is, is dat veel mensen voor Kadaffi waren. Diegene zei dat de media het beeld van Kadaffi veranderde. Volgens mij was hij ook voor een Afrika. Had dit niet verwacht dat ze er zo tegen aan keken.

3 Reacties

  1. Mariët:
    11 juli 2018
    De kinderen gaan je pannenkoeken en wentelteefjes missen! Nu nog even heel erg genieten van Bolga!! Gelukkig heb je nog veel te doen, ondanks de soms heftige regenbuien.
  2. Marianne:
    14 juli 2018
    Wat doe je het goed Anne! Wat maak je veel mee, en je neemt de dingen zoals ze komen, echt knap. Voor de pannenkoeken en wentelteefjeshou ik me ook aanbevolen ;)
  3. Nel den Hertog:
    20 juli 2018
    Hoi Anne wat beleef jij een heleboel nieuwe en bijzondere dingen...geniet ervan. Succes en veel plezier gewenst.