Next generation home

Dinsdag heb ik Ayuma (van de partnerorganisatie nurses on tour) kunnen spreken. We hebben besproken hoe we het kunnen aanpassen en hoe mijn schema er dan uit ziet. Super fijn! Ik ga nu 4 dagen op de fysiotherapie afdeling meelopen vanaf volgende week en 1 dag op de school voor special needs in het next generation home. Maandag tot en met donderdag proberen we dan smiddags nog huisbezoeken in te plannen waar ik dan bij kinderen of volwassenen thuis langs kan gaan om ergotherapie meer te kunnen uitvoeren. Ayuma had zelfs al iemand op het oog bij wie ik thuis langs kon gaan. Daar zijn we 's middags gelijk langs gegaan. Het ging om een hele gastvrije familie. Ik werd sister genoemd en de man zei dat ik deel van de familie was. De vader is een priester. Moest wel even wennen aan hoe gelovig hij was en God benoemde. De jongen van een jaar of 7 heeft cerebrale parese en spasmen. Hij kan niet naar school omdat hij niet achterop de scooter kan. We hebben afgesproken dat ik wekelijks langs kom om te oefenen en te kijken wat mogelijk is.
's Ochtends ben ik mee naar de boerderij gegaan van de next generation home en heb ik de school voor kinderen met special needs bezocht. Hier ga ik op vrijdag meelopen. De kinderen spelen de eerste week na de vakantie vooral en ze maken schoon. Volgende week beginnen pas de lessen. Hierna ben ik achterop de motor mee naar de boerderij geweest. Stond wel even doodsangsten uit achterop de motor op de snelweg en zonder helm. Ga dit voor een volgende keer wel even navragen. Eigenlijk moeten mensen een helm op maar de meeste doen het niet. De boerderij zag er ook anders dan ik verwacht had. Het was een heel droog landschap met wat begroeiing. De koeien liepen rond om het terrein op het droge landschap. De boerderij bestond uit wat stallen, een hutje van de familie die er werkt, wat bomen en veel droog landschap. Hij vertelde dat ze ook nog mais verbouwden maar ik zag niet waar dat was. Het doel van de boerderij was om de kinderen van het next generation home te kunnen voorzien. Alles gaat alleen op een heel rustig tempo. De baas van de farm belde ook nog zijn vrouw en duwde de telefoon in mijn handen. Ik moest maar even met haar praten (over de telefoon versta ik er alleen niet zoveel van, heel irritant). Ook zei hij tegen zijn vrouw had gezegd dat hij er een vriendin (mij) bij nam en dat vond ze okee. Dacht het dus even niet haha.
Het gebeurd nu niet echt meer, maar mannen kunnen meerdere vrouwen hebben.
We zijn nog langs een lokale community gegaan. Ze leven daar in een rieten hutje een heel simpel leven. Het zijn boeren families. Ze leven zonder elektriciteit of stromend water. Heel bjzonder om ze te ontmoeten en te zien hoe ze leven. De hobbelige weg ernaar toe was alleen wat minder haha. Aan het einde van de middag heb ik nog een uurtje gespeeld op de next generation home (de memory).
Vrijdag was ik weer op de next generation home. We hebben verschillende scholen bezocht waar kinderen van het next generation home zitten. Leuk gepraat met het hoofd van een school. Smiddags op de special needs school. Het was nog steeds een spelletjes dag, dus ik heb uno meegespeeld. Ik heb zelfs meegegeten, een soort gerecht met mais, was niet zo heel lekker maar lief dat ik mee mocht eten. Smiddags heb ik met de kinderen weer gespeeld en kwam Sadiq langs om te vragen hoe het allemaal ging. Vrijdag avond heb ik met Salina, een nichtje gekletst en heeft ze me wat frafra geleerd (de lokale taal). Heb nog een hoop te oefenen! En savonds een beetje TV gekeken. Het eten vind ik hier allemaal erg lekker. Ze eten hier veel millits, een soort gemalen zaden met water en dan gekookt met een soep. Helaas moet mijn lichaam er alleen nog een beetje aan wennen.