Introdag op the next generation home

7 mei 2018 - Bolgatanga, Ghana

Vandaag had ik de introdag op de next generation home. Ik merk dat het vroege opstaan begint te wennen en dat ik meer in het ritme kom. Ik werd door een neefje met de scooter gebracht naar de next generation home (ik had mijn fiets namelijk nog niet). Ayuma had gezegd dat hij hem vandaag zou brengen, maar aangezien de Ghanese cultuur alles in een rustiger tempo gaat was dat niet gebeurd haha. 's Ochtends de directeur gesproken en daarna zou iemand van de staff mij verder introduceren. Ik merk wel dat ik moet letten op de beleefdheidsregels voor omgang met belangrijke personen die we bij het introductie weekend geleerd hadden (iemand niet de hele tijd in de ogen kijken, veel bedanken etc) . Dat ging op een rustig tempo, met veel wachten tussendoor als hij weer even weg moest. Ik merkte wel dat de organisatie anders was dan verwacht. Ten eerste had ik verwacht dat ik op de kinderafdeling van het ziekenhuis mee zou helpen en niet bij een aparte organisatie. Gaan de weg kwam ik er ook achter dat het geen organisatie was voor kinderen met een beperking maar voor special needs kinderen. Dus oa ook kinderen die wees zijn en een andere lastige thuissitistie hebben. Ze worden opgevangen in het huis en kunnen er wonen, gaan naar school en krijgen 3 keer per dag te eten. Veel ouderejaars wonen/werken er nog. Alfred, met wie ik het allemaal besprak, begon over de mogelijkheid om op scholen mee te lopen en kinderen te observeren of te helpen met de lessen, maar hier heb ik erg mijn twijfels bij omdat ik hier niet voor kwam. Er waren ook huisbezoeken, maar niet echt bij kinderen met een beperking. Dit viel me wel tegen. Het was de bedoeling dat ik hier 2 dagen zou meelopen, maar ik wordt er niet echt enthousiast van. We hebben nu afgesproken dat ik volgende week scholen ga bezoeken en dan ga kijken wat ik kan doen. Voor de rest heeft hij uitgebreid alle andere vrijwilligers op Facebook laten zien, inclusief alle foto's haha. Iemand anders op kantoor had ook wat dingen op Facebook laten zien haha. En daarna probeerde hij me ervan te overtuigen om een Ghanese vriend te nemen. Hij bedoelde vooral hemzelf haha. Hij heeft zelfs uitgerekend hoeveel een vliegticket kostte en opperde zelfs nog dat diegene ook een deel kon betalen. Moest hier erg om lachen om deze discussie. Smiddags even langs huis en daar stond mijn fiets klaar. Ik was helaas een beetje verdwaald en kon de smoothie bar waar ik wilde lunchen niet terugvinden, dus maar ergens crackers gekocht. Het verbaasd me hoe snel je met mensen in gesprek raakt! 's Middags met de kinderen gespeeld. Het was wel heftig, gelijk toen ik de spelletjes tevoorschijn haalde doken ze er allemaal op. Gelukkig riep iemand ze tot orde! Ik had memory en de toren van pisa mee. Het was wel erg intens om met 20 kinderen alleen te spelen. Ze luisteren ook niet altijd even goed. 's Avonds lekker gegeten en daarna had ik de puzzle die ik mee had voor de kinderen tevoorschijn gehaald. Het duurde een hele tijd voordat ze eruit kwamen haha, maar ze hadden wel veel plezier. Door iedereen en vooral door de kinderen daar wordt ik auntie genoemd.

5 Reacties

  1. Mariët:
    7 mei 2018
    Wat een belevenissen allemaal. Volgens mij zijn de kinderen heel blij met je.
  2. Peronne:
    8 mei 2018
    Zou het helpen als je zegt dat je al een vriend hebt/getrouwd bent?
  3. Kim:
    8 mei 2018
    Haha Anne we toch al voorsteld dat jij met een Ghanees thuis zou komen!😜 spannend zo de eerste dagen, ben benieuwd!
  4. Marianne:
    8 mei 2018
    Dat is allemaal best wennen, heel goed hoe je ermee omgaat. Ben benieuwd naar je fiets ;).
  5. Hareld van der Perk:
    10 mei 2018
    Leuk auntie Anne. Succes met de kinderen. En hou die aanzoeken maar een beetje op afstand.